12 weetjes over Op zoek naar Matteo
Heb je inmiddels mijn nieuwe roman Op zoek naar Matteo gelezen? Dan kan je in deze blog een aantal leuke weetjes vinden! Heb je het boek nog niet gelezen en ben je vooral nieuwsgierig, lees ook dan snel verder!
Weetjes! Dit wist je nog niet:
1. De stad Salerno heb ik in totaal vier keer bezocht, waarvan twee keer tijdens het schrijven. Ook Amalfi heb ik tijdens het schrijven nog een keer bezocht. Voor een deel heb de verschillende locaties dus beschreven vanuit mijn herinneringen en voor een deel op wat ik zag terwijl ik er zelf rondliep.
2. De beschrijvingen van Milaan, Como en Napels heb ik allemaal op basis van mijn herinneringen geschreven. Wat feitjes over het nieuwe metrostation Duomo in Napels heb ik nagevraagd bij Iris van Local in Naples.
3. In Napels vinden daadwerkelijk jaarlijks vele conferenties plaats, dus het leek mij leuk om in dit boek er een te verzinnen rondom de ERP software waarmee Naomi werkt. Conferencties zijn nou niet precies waar je in eerste instantie aan denkt bij deze stad en dat is precies wat ik wil bereiken met dit boek. Ik wil je een andere kant laten zien van Italië.
4. Dat Op zoek naar Matteo deel 1 van een serie zou worden, kwam pas in me op tijdens het schrijven van het allerlaatste hoofdstuk. Wat daarin gebeurt en het nieuwe karakter dat zich daar aandient… Ik besloot dat als ik dit toe zou voegen als einde van dit boek ik niet anders zou kunnen dan een deel 2 schrijven. En nou, dat heb ik dus begin dit jaar gedaan! Deel 2 staat op de planning om uit te komen volgend jaar oktober.
5. Voor Naomi’s werk heb ik onderzocht wat voor ERP software bedrijven er in Zuid-Italië zitten. Het zijn er niet veel, maar in Napels zitten er enkele. Ook kwam ik erachter dat een ervan sinds 2020 een pakket voor micro aziende, kleine bedrijven, aanbiedt. Het ontstaan van zo’n nieuwe service kon ik mooi gebruiken in mijn roman!
6. Ik heb diverse vacatureteksten bekeken om een beeld te krijgen van het werk van Naomi en haar collega’s. Ook heb ik veel gelezen over wat belangrijk wordt gevonden in zakendoen in Italië. Zelf werk ik helemaal niet bij Inkoop of Sales, dus dat vereiste best wat onderzoek!
7. Is dit boek ‘made in Italy’ of niet? Het grootste gedeelte heb ik in Nederland geschreven, maar enkele hoofdstukken heb ik in Sicilië geschreven. Ook de tweede redactieronde en de eerste correctieronde heb ik vanaf de veranda van het huis van mijn schoonouders op Sicilië gedaan.
8. Wat betreft Italiaanse gebruiken: vorig zomer heb ik tijdens San Lorenzo bij het zien van een vallende ster de wens gedaan dat mijn boek gepubliceerd mocht gaan worden. Ik ken mezelf namelijk en een boek uitbrengen is een project wat ook heel vaak onafgemaakt zou kunnen eindigen. De wens is uitgekomen!
9. In de roman zitten twee levenslessen die ik aan elke jonge twintiger zou willen meegeven. 1: maak je niet druk (non ti preoccupare) en 2: doe maar rustig aan (piano piano). Naomi krijgt deze opmerkingen vaak te horen. Het grappige is dat in Italië deze uitspraken ook in het echt heel vaak worden gedaan!
10. Sommige stukken uit het verhaal zijn geïnspireerd door muziek. Ik plaatste op Instagram het nieuws van mijn boekpublicatie met het liedje Se Telefonando van Mina (en de muziek voor dit nummer is door niemand minder dan Ennio Morricone). De dramatiek die in dit liedje zit vanwege het verbreken van een prille relatie, eigenlijk al op het moment dat deze nog amper begonnen is, gaf me de juiste insteek voor een dramatisch moment in het boek.
11. In de roman heb ik zowel mijn favoriete Nederlandse gebak (huisgemaakte appeltaart) toegevoegd als mijn favoriete Italiaanse ontbijt (een cornetto met Nutella en een cappucino). Ik bedoel, als schrijver kies je wat je personages eten. Een torta caprese gaat er ook prima in overigens! 🙂
12. Ten slotte: het allereerste hoofdstuk dat ik schreef voor dit boek was die over de eerste ontmoeting tussen Naomi en Ettore in bar Nicola. Los van dat alles fictief is, komt deze situatie dichtbij de realiteit van een van mijn eigen ervaringen. Ook het allerlaatste hoofdstuk dat ik schreef speelde zich weer af in diezelfde koffiebar. Ik moet toegeven, zelf drink ik ook maar wat graag een koffie in een echte Italiaanse bar!
Dit waren zo even een heel aantal weetjes over mijn roman Op zoek naar Matteo. Wil je graag een exemplaar bestellen, of het eerste hoofdstuk lezen, ga dan naar deze website.
